“Today every desire, plan, need, every passion and relation is abstracted (or materialized) as sign and as object to be purchased and consumed” - The System of Objects, 1968
Κατά τον Jean Baudrillard, τόσο η μαρξιστική όσο και η κλασική οικονομική θεωρία του Adam Smith επιχείρησαν να ερμηνεύσουν τις δομές της καταναλωτικής κοινωνίας, μέσα από το εσφαλμένο και περιοριστικό πρίσμα της αξίας χρήσης των αντικειμένων. Σύμφωνα όμως με τον ίδιο: "ενώ όλοι είναι ίσοι μπροστά στα αντικείμενα ως αξία χρήσης, δεν είναι διόλου ίσοι μπροστά στα αντικείμενα ως σημεία και διαφορές, που είναι βαθύτατα ιεραρχημένα". Μέσα λοιπόν από την αγορά και κατανάλωση των αγαθών, ο καταναλωτής δεν καλύπτει απλά μια λειτουργική του ανάγκη, αλλά εντάσσει τον εαυτό του σε ένα σύστημα σημείων (signs) που υποδηλώνουν τα ατομικά και κοινωνικά του χαρακτηριστικά. Αναπτύσσοντας τη θεωρία μιας κοινωνίας κατευθυνόμενης από το καταναλωτικό σύστημα, στο οποίο οι ανάγκες (ανα)παράγονται ιδεολογικά, ο Jean Baudrillard προχώρησε πέρα από τις προηγούμενες θεωρίες διακρίνοντας τέσσερις συνολικά παράγοντες:
- Τη χρηστική αξία ενός αντικειμένου, τον οργανικό του σκοπό (λ.χ. η πένα ως εργαλείο γραφής)
- Την ανταλλακτική αξία, ή διαφορετικά την οικονομική του αξία (η πένα ως ισοδύναμο τριών μολυβιών ή ενός ημερομισθίου)
- Τη συμβολική αξία (η πένα ως δώρο αποφοίτησης)
- Τη σημειολογική αξία, δηλαδή την αξία του μέσα στο ευρύτερο σύστημα των αντικειμένων (η πένα ως αντικείμενο κοινωνικού status)
Η σκέψη του Baudrillard, έθεσε τις βάσεις της σύγχρονης σημειολογικής θεωρίας και ανάλυσης του σχεδιασμού. Μελετώντας τη γλώσσα των αντικειμένων που μας περιβάλλουν, κατέδειξε την ικανότητά τους να αρθρώνουν λόγο για τον ίδιο τον ιδιοκτήτη, τις αξίες, τις επιθυμίες και τις ελπίδες του.
Ένα μεγάλο μέρος των περιεχομένων αυτού του blog, όπως και κάθε προσπάθειας που επιχειρεί εμπεριστατωμένα να μελετήσει το ρόλο των αντικειμένων στο σύγχρονο πολιτισμό, διαπνέεται από τη σκέψη σημειολόγων όπως ο Roland Barthes, o Umberto Eco και ο Jean Baudrillard. Πέρα από τις γενικές επιρροές της σκέψης του τελευταίου στη ρητορική του design που αναπτύσσεται στα antikeimena, ειδικές αναφορές στον Jean Baudrillard μπορείτε να εντοπίσετε στα post: Κοινωνικές διακρίσεις… για παιδιά και Le fabuleux destin d' Amelie Poulain.
Δείτε ακόμη τις σχετικές αναφορές των museologist και almaro.
_______________________________
Προς Jean Baudrillard:
Σ' ευχαριστώ για όσα πρόσφερες στη σύγχρονη σκέψη και τον πολιτισμό.
Σ' ευγνωμονώ που με βοήθησες να εκφράσω -συχνά μέσα από τα ίδια σου τα λόγια- τις λεπτές αποχρώσεις των συλλογισμών για τα αντικείμενα, την κοινωνία και τον πολιτισμό.
Όπως σ' ευχαριστώ και για εκείνη τη μέρα που ξεπρόβαλες από το ράφι του βιβλιοπωλείου, κρατώντας μου έκτοτε συντροφιά στη μοναχική πορεία μιας διατριβής.
[σε μία χώρα που βυθισμένη στον τηλεοπτικό λήθαργο μιας ανούσιας πολιτικής επικαιρότητας και μιας ανόσιας ματιάς στις κλειδαρότρυπες των άλλων, δεν πρόλαβε ν' αναφερθεί σε σένα...]
16 σχόλια:
ναι, άσε κι εγώ από τα blogs το έμαθα. Δεν είναι ελεεινό που υπάρχουν στην ελληνική blog-όσφαιρα άτομα τα οποία θέλουν να αποκαλούν εαυτόν αρχισυντάκτες σε έντυπα και δεν αναφέρθηκαν στο γεγονός;
βλέπεις δεν ήταν ποδοσφαιριστής...
Τον Baudrillard τον "γνώρισα" το 1999, όταν βουτούσα στα βαθιά της μουσειολογίας, μέσα από το άρθρο του:
Jean Baudrillard, ‘The System of Collecting’, In John Elsner and Roger Cardinal, eds., Cultures of Collecting, pp. 7-24. London: Reaktion, 1994.
Μετά ήρθε η hyperreality και τα simulacra
Την είδηση του θανάτου του την είδα στο in.gr. Ελπίζω κάποια ελληνική εφημερίδα αύριο να έχει σχετικό αφιέρωμα.
museologist:
σ' ευχαριστώ για τα δύο πολύ χρήσιμα links (hyperreality, simulacra). Ευκαιρία να γνωρίσω το έργο του, έξω από τα αυστηρά πλαίσια του δικού μου αντικειμένου. Εξάλλου η έλευση της hyperreality σηματοδοτεί την αφετηρία ενός νέου σχεδιασμού: αυτού του μη-απτού κόσμου (να το ονομάσω simulacra design;). Το σχεδιασμό δηλαδή ενός χώρου που ορίζεται και υπάρχει μέσα στο χρόνο: υπάρχει όσο ο ηλεκτρονικός μηχανισμός αναπαράστασης (Η/Υ) είναι σε λειτουργία και παύει να υπάρχει όταν αυτός σβήνει. (άρχισα να παρασύρομαι)
Πιστεύω οι εφημερίδες θα επιδείξουν τον δέοντα σεβασμό (enteka), οπότε και θα σε κρατήσω ενήμερο. Και πάλι ευχαριστώ για τα άρθρα.
Simulacra design...δεν ακούγεται καθόλου άσχημο! Αν δεν είχαμε και αυτούς τους παρασυρμούς... :-)
Το Βήμα αφιέρωσε σελίδα για τον Baudrillard σήμερα στις Νέες Εποχές. Δεν θα το βρείτε ακόμα στο Διαδίκτυο.
Αν το ψάξετε θα το βρείτε με τίτλο "Ο φιλόσοφος της αμφιβολίας" από τον Christian Delacampagne (γράφω ενωμένο το όνομα όπως το βρήκα στην εφημερίδα - είναι άρθρο ...μεταφρασμένο από την Monde), καθώς και μαζί του 2 μικρές αναφορές σε άρθρο του ιδίου με σημερινό τίτλο "Είμαστε μέσα στην παγκόσμια οθόνη" και σε μικρή συζήτηση με τον Paul Virilio.
Δεν μου είπαν τίποτα αυτά τα άρθρα. Είναι διεκπεραιωτικά. Μικρές νεκρολογίες και ούτε αυτό.
Εγώ αφιερώνω στον Baudrillard το άρθρο του Θεόδωρου Γεωργίου (ελπίζω να μην του κακοφανεί) που γράφτηκε πριν 10 χρόνια: http://tovima.dolnet.gr/print.php?e=B&f=12428&m=B02&aa=1
Ζητώ συγγνώμη διοτι περνώ πολύ βιαστικα, διαπιστώνοντας ότι το blog ανεβαίνει με υπέροχα κειμενα, και για να σου πω αν θελεις να παρεις άλλη μια προσκληση απο μενα.
Almaro, πολύ καλό το άρθρο που έδωσες λινκ. Διάβασα σήμερα το πρωί και το αφιέρωμα στην PDF έκδοση του ΒΗΜΑτος.
>>almaro:
σ'ευχαριστούμε για τις παραπομπές, ιδίως για εκείνη στο άρθρο του Θεόδωρου Γεωργίου.
Δεν έχω ακόμη καταλήξει αν θα του κακοφανεί ή όχι (αν και κλίνω περισσότερο προς το πρώτο).
>>speira:
ευχαριστώ για το σχόλιο και την πρόσκληση. Επιφυλάσσομαι... Πολύ καλή ιδέα πάντως!
>>museologist:
ΒΗΜΑ ελήφθη - στην Ελευθεροτυπία δεν εντόπισα τίποτα.
Το όνομα Christian Delacampagne γράφεται ενωμένο, παρά την...προφανή σημασία του. Πολύ ωραίο κείμενο! Έχετε πρόσκληση και από εμένα.
Α, για άλλο παιχνίδι, κινηματογραφικό!
Ακόμα ένα άρθρο του Guardian (κυριακάτικου Observer για την ακρίβεια) για τον Baudrillard: http://books.guardian.co.uk/news/articles/0,,2030938,00.html
Όταν βρω λίγο χρόνο να συμμαζέψω τις σκέψεις μου, θέλω να γράψω και εγώ κάτι για τον Baudrillard στο δικό μου τομέα.
we'll be looking forward to it museologist!
neraida, σ'ευχαριστώ για την πρόσκληση.
Με κίνδυνο να κατηγορηθώ από τη speira (για παράκαμψη προτεραιότητας), απαντώ με σχετικό post στο skorpies.blogspot.com
speira, συγνώμη - ποτέ δεν μπορώ ν' αντισταθώ στον κινηματογράφο. Σου ανταποδίδω ωστόσο την πρόσκληση για τις 7 αγαπημένες σου ταινίες στο παραπάνω post.
agapite file se brika telika! einai alithia oti me mia mono grigori matia toy blog "sou" exo meinei anaydos apo ti poiotita ti sinepeia kai to pathos soy gia ayti tin istoria..... tha prospathiso na se parakoloythiso kalitera gia peretero sxolia (elpizo ayto na min apotelesei aformi gia na kolliso kai ego tin "blogitida soy"
**
stis agapimenes soy moysikes xexases toys thrilikoys "The no connection band"
Καλωσόρισες Λευ κι ευχαριστώ για τα καλά λόγια! (η επιταγή σου θα σταλεί ταχυδρομικά)
ανέφερα τίποτα για αγαπημένες μουσικές;; Γιατί σε τέτοια περίπτωση πώς θα μπορούσα να ξεχάσω τους No Connection Band και τον θρυλικό τους πορτιέρη;
Δημοσίευση σχολίου