κοινωνικές διακρίσεις... για παιδιά

"Όλοι είναι ίσοι μπροστά στα αντικείμενα ως αξία χρήσης, μα διόλου ίσοι μπροστά στα αντικείμενα ως σημεία και διαφορές, που είναι βαθύτατα ιεραρχημένα" - J.Baudrillard

Οι μικρές ποιοτικές διαφορές με τις οποίες επισημαίνονται το στιλ και η καταστατική θέση, συγκροτούν μια ιεραρχία των προϊόντων στην καταναλωτική κλίμακα, που στοχεύει στη ρυθμική επανάληψη των βαθύτερων και πιο άκαμπτων κοινωνικών διακρίσεων.

Τί συμβαίνει όμως όταν η καλλιέργεια της κοινωνικής ιεραρχίας ξεκινά από την παιδική ηλικία; Τότε, η οικιακή βοηθός κουμπώνει το Prada του παιδιού, φορτώνει στην πλάτη του τη Louis Vuitton και το κατεβάζει στο σχολικό του κολεγίου. Και ο γονιός ξεκλέβει χρόνο από τα αλλεπάλληλα meetings για να του αγοράσει ένα ξεχωριστό ποδήλατο. Ένα ποδήλατο εφάμιλλο του αυτοκινήτου της οικογένειας, που θα επιτρέπει στο παιδί να καυχιέται και στον ίδιο να αντικρίζει περήφανα τον κοινωνικό περίγυρο. Και ιδού η πρώτη BMW του παιδιού - η μπέμπα του μπέμπη...



Σε αντίθεση με το γόητρο, η σέλα πέφτει πολύ χαμηλά, ενώ η πεταλιέρα αφαιρείται τελείως μαζί με την αλυσίδα μετάδοσης, κάνοντας την εκμάθηση του ποδηλάτου... περίπατο. Τα μαλακά υλικά των επενδύσεων προστατεύουν το μικρό ποδηλάτη στα πρώτα του βήματα και η θήκη με το φερμουάρ -παρότι μικρή- φαίνεται να χωράει τα στοιχειώδη: δορυφορικό σύστημα πλοήγησης και κινητό τηλέφωνο.

Τα λειτουργικά πλεονεκτήματα υποκρύπτουν τον πολυπόθητο κοινωνικό καθορισμό του γονέα προσφέροντας ένα πολύ καλό άλλοθι για την αγορά του ποδηλάτου. Η αγορά με τη σειρά της, μετριάζει τα βαθύτερα συμπλέγματα ενοχής απέναντι σε ένα παιδί που στερείται πολύτιμο χρόνο παιχνιδιού για τα γαλλικά, το πιάνο, το χορό και το τένις. Μπορεί όμως ένα επώνυμο ποδήλατο να υποκαταστήσει τη χαμένη ελευθερία, την επαφή με τη φύση και το δημιουργικό παιχνίδι των αυτοσχέδιων κατασκευών; Το καταναλωτικό σύστημα ψιθυρίζει συνωμοτικά ναι. Και φωνάζει απροκάλυπτα:

Τόπο στη χαρά των παιδιών, τη ματαιοδοξία των γονέων και το φθόνο του γείτονα. Όχι παίζουμε!