Νοεμβρίου 21, 2012

αντικείμενα αντί κειμένων


















Συμπληρώνονται τρία χρόνια από το τελευταίο post, και ο παγωμένος τίτλος "το υποκειμενικό τείχος των αντικειμένων" σε συνδυασμό με όσα έχουν μεσολαβήσει φαντάζει αν όχι προφητικός, το λιγότερο μυστηριωδώς συμπτωματικός.

Ανατρέχω συχνά στο ανενεργό blog προσπαθώντας να βρω αφορμή για να γράψω. Όλες οι αφορμές όμως περιστρέφονται γύρω από άλλα "αντικείμενα". Ακόμη κι αν εκείνα, τα υλικά, χρηστικά αντικείμενα των αναλύσεών μας τροφοδοτούσαν το στοχασμό, την κριτική ματιά και μια πιο υπεύθυνη στάση απένταντι στον καταναλωτισμό, φαίνεται πως έχουν από καιρό πάψει να είναι επίκαιρα. Στην ανατολή μιας νέας, δυστοπικής πραγματικότητας, άλλα είναι τα αντικείμενα των στοχασμών μας.

Στις ασταθείς συνθήκες της νέας τάξης, τα αντικείμενα-προϊόντα απομακρύνονται μπροστά στην αγωνιώδη προσπάθεια των εθισμένων καταναλωτικών μας χεριών να τα κρατήσουν. Την ίδια στιγμή, το οπτικό πεδίο της ζωής διευρύνεται αφήνοντας να εισδύσουν στο κάδρο χαμένες προτεραιότητες, αξίες και χαρές πολύ πιο γνήσιες από τα μέχρι πρότινος καταναλωτικά τους υποκατάστατα. Πώς μπορείς λοιπόν να συνεχίσεις να γράφεις για εκείνα που χάνονται στον ορίζοντα; Πόσο μπορείς να ζουμάρεις αγνοώντας επιδεικτικά τη βίαιη εισβολή της γενικότερης εικόνας στο πλάνο σου; Και τι νόημα έχουν άραγε τα απτά, υλικά αντικείμενα σ' ένα μεταβατικό κόσμο που συνηθίζει στην ιδέα πως δε θα μπορεί πια να τα αποκτήσει;

Κι όμως, το design είναι σήμερα επίκαιρο όσο ποτέ. Το design ως όραμα του κόσμου και όχι ως πραγμάτωση μιας κατασκευής. Η μελέτη εφικτότητας, τα εκτελεστικά στάδια ανάπτυξης του προϊόντος και η οργάνωση της παραγωγής θα υπάρχουν πάντα ως απαραίτητα βήματα. Άλλο είναι όμως το σημαντικό: το τι θα φτιάξουμε και όχι το πως θα το φτιάξουμε. Ο σχεδιασμός έγκειται στο δημιουργικό οραματισμό ενός καλύτερου μέλλοντος. Και χρειαζόμαστε οραματιστές, όχι εκτελεστές. Ας προσδώσουμε λοιπόν στην τεχνολογία το ρόλο που της αρμόζει, αυτόν ενός πολύτιμου εργαλείου διερεύνησης των δυνατοτήτων και υλοποίησης των ιδεών, και ας αφήσουμε την πρόοδο αυτή τη φορά να προσδιορίσουν οι οραματιστές, με όρους φιλοσοφικούς, κοινωνικούς και ανθρωπιστικούς.

το αντικείμενο πίσω από το κείμενο











Το αντικείμενο δεν παρατίθεται εδώ γι' αυτό που είναι, όσο γι' αυτό που συμβολίζει: την ανάγκη υιοθέτησης μιας νέας οπτικής απέναντι στα πράγματα.

Ωστόσο, η Black Magic Camera δεν παύει να είναι ένα ξεχωριστό αντικειμένο. Η καθαρή γεωμετρία, το αψεγάδιαστο φινίρισμα των λεπτομερειών, ο συνδυασμός του μαύρου σώματος με τη μεταλλική περιμετρική κάσα σε ανάμνηση των παλιών μηχανών Kodak, συνιστούν ένα αρχέτυπο κάμερας. Ένα ορθογώνιο παραλληλεπίπεδο με καμπυλωμένες τις ακμές του βάθους και κεκλιμένη την πίσω επιφάνεια ώστε να διευκολύνει την ορατότητα της οθόνης και να προσδίδει το αίσθημα της σταθερότητας επάνω στο τρίποδο. Φακός και σώμα που διαπερνούν το μεταλλικό πλαίσιο, εν είδει εξώθησης (extrusion), σαν τη διεισδυτική ματιά που εισβάλλει αποφασιστικά στο καλοζυγισμένο κάδρο της σύνθεσης.


Με την αρχιτεκτονική ποιότητα του αρχετύπου και την κατασκευαστική εκτέλεση να υπενθυμίζει πως το design είναι οι λεπτομέρειες, η Black Magic Camera δε δείχνει τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από αυτό που είναι: το απόλυτο συνώνυμο της κάμερας του 21ου αιώνα.

Ας τη στρέψουμε προς την κατεύθυνση που πρέπει...

_________________________________________ 

περισσότερα για τη Black Magic Camera εδώ

"I fear the day when the technology overlaps with our humanity. The world will only have a generation of idiots".
Albert Einstein
.

Δεν υπάρχουν σχόλια: