Μαΐου 31, 2009

οικολογία - μύθος: 0-1



το ενδιαφέρον για τις επιπτώσεις των αντικειμένων στο περιβάλλον επανέρχεται με ένα καίριο ερώτημα: πόσο οικολογικό μπορεί να είναι ένα ποδήλατο που κοστίζει 6600 Ευρώ?

Πρόσφατα, ο βραζιλιάνος σχεδιαστής Flavio Deslandes παρουσίασε μία σειρά ποδηλάτων με σκελετό από μπαμπού. Το μπαμπού είναι το πιο γρήγορα αναπτυσσόμενο φυτό στον πλανήτη και αποτελεί την επιλογή της φύσης για τη δημιουργία οργανικών σωληνωτών κατασκευών. Σύμφωνα λοιπόν με το δημιουργό, η χρήση μπαμπού περιορίζει το οικολογικό σας αποτύπωμα και συμβάλλει στην ποιότητα κύλισης του ποδηλάτου, εξαιτίας του συνδυασμού ευκαμψίας και μεγάλης αντοχής που χαρακτηρίζει το υλικό. Ωραία ως εδώ...
.
Τί γίνεται όμως με το κόστος που ανέρχεται στα 3800-6600 Ευρώ, και γιατί αυτός μπορεί να είναι ένας σημαντικός παράγοντας? Συχνά, στην προσπάθεια αποτίμησης της οικολογικής μας ευαισθησίας, εθελοτυφλούμε ή παραλείπουμε στοιχεία που μπορεί να παίζουν σημαντικό ρόλο στον υπολογισμό του πραγματικού ανθρακικού και οικολογικού μας αποτυπώματος. Το αυξημένο κόστος κτήσης ενός προϊόντος, συνεπάγεται περισσότερες εργατοώρες για την απόκτησή του, και ταυτόχρονα αυξημένα επίπεδα δαπάνης ενέργειας, αφού περισσότερη εργασία σημαίνει περισσότερες μετακινήσεις, περισσότερος φωτισμός, περισσότερη τροφή και τελικά αυξημένα επίπεδα έκλυσης CO2 στην ατμόσφαιρα.
.
Βλέπουμε λοιπόν πως ο συν-υπολογισμός όλων των περιβαλλοντικών παραγόντων που εμπλέκονται στις καταναλωτικές μας επιλογές είναι πολύ πιο περίπλοκος απ' όσο τείνουμε να πιστέψουμε και μπορεί εύκολα να θέσει σε αμφισβήτηση εύκολους ισχυρισμούς, όπως το ότι η αντικατάσταση πέντε μεταλλικών σωλήνων από μπαμπού (με ταυτόχρονη άνοδο του κόστους σε δυσθεώρητα ύψη) συνεπάγεται απαραίτητα και μείωση του οικολογικού μας αποτυπώματος. Για να μην αναφερθούμε στο έξτρα περιβαλλοντικό κόστος που συνεπάγεται η ανάπτυξη της τεχνολογίας των γωνιακών συνδέσμων (μέταλλο-μπαμπού) που πήρε στον κατασκευαστή χρόνια μελετών και κατασκευαστικών πρωτοτύπων.
.

.
Τις περισσότερες φορές, η επιλογή του προϊόντος είναι λιγότερο σημαντική από τον τρόπο χρήσης του. Έτσι, ο συστηματικός χρήστης ενός συμβατικού ποδηλάτου συμβάλλει στην προστασία του περιβάλλοντος πολύ περισσότερο από έναν περιστασιακό χρήστη ενός οικολογικού ποδηλάτου, με τον ίδιο τρόπο που κάποιος που χρησιμοποιεί το παλιό του κινητό τηλέφωνο μέχρι τελικής εξαντλήσεως διαθέτει ισχυρότερη οικολογική συνείδηση από κάποιον άλλο που επιλέγει ένα νέο οικολογικό τηλέφωνο κάθε έξι μήνες...
.
Ο μόνος αξιόπιστος τρόπος μείωσης του οικολογικού μας αποτυπώματος είναι ο περιορισμός της κατανάλωσης. Όπως και η εξάντληση του κύκλου ζωής των προϊόντων. Γεγονός που προϋποθέτει αναθεώρηση του πραγματικού τρόπου ζωής και όχι υιοθέτηση ενός επίπλαστου οικολογικού lifestyle. Το πραγματικό κλειδί της περιβαλλοντικής συνείδησης βρίσκεται στην κριτική στάση απέναντι στις καταναλωτικές συνήθειες και τα τερτίπια του μάρκετινγκ που προβάλλουν την οικολογία ως lifestyle αποκρύπτοντας τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις εταιρικών επιλογών όπως το αυξημένο κόστος ή ο τεχνητός περιορισμός του κύκλου ζωής των προϊόντων (planned obsolescence).
.
Τί γνώμη έχετε?

_________________________________________
.

.
[πριν από τη δημιουργία της δικής του εταιρίας ποδηλάτων, ο Flavio Deslandes εργάστηκε για λογαριασμό της Biomega δημιουργώντας σε συνεργασία με τον Ross Lovegrove το Biomega Bamboo]
.
περισσότερα για:
  • το ποδήλατο από μπαμπού του Flavio Deslandes, στην επίσημη ιστοσελίδα του
  • το ποδήλατο από μπαμπού που ο Flavio Deslandes αρχικά ανέπτυξε για λογαριασμό της Biomega σε συνεργασία με τον Ross Lovegrove

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Γενικά η οικολογική συνείδηση δεν νοείται χωρίς την έννοια της οικονομίας, πχ η "οικονομία" σε χώρο, υλικά που παρατηρείται σε παραδοσιακούς οικισμούς τους κάνει και οικολογικούς, πέρα απ' το ότι είναι και πολύ όμορφοι...Το οικολογικό πρέπει να αναφέρεται καθολικά, όπως νοείται το οικοσύστημα σε εμάς τους γεωπόνους και όχι να είναι εξατομικευμένο.

Superdora είπε...

Όποιος δίνει 6000 ευρώ για ένα ποδήλατο μάλλον καρπώνεται την υπεραξία κάποιων συνανθρώπων του! Δεν νομίζω δηλαδή ότι δουλεύει περισσότερο για να βγάλει αυτά τα λεφτά (24 ώρες έχει η έρμη η μέρα) διογκώνοντας ταυτόχρονα το όποιο αποτύπωμά του... Εκτός αν διογκώνει το χρέος του στη VISA.
Η οικολογία είναι lifestyle για όλους εμάς τους καλομαθημένους, δεν βλέπω φως στο τούνελ (εκτός αν είναι το τρένο, φυσικά). Προχτές ξεροστάλιασα μπροστά στα κατεψυγμένα ψάρια του Βασιλόπουλου κάνοντας νοερούς υπολογισμούς. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ποια είναι η οικολογικά και κοινωνικά ορθή επιλογή! Το πράσινο lifestyle είναι μια χαζομάρα, αλλά από την άλλη για κάθε υπεύθυνη επιλογή θα έπρεπε να συγκροτώ επιτροπή εμπειρογνωμώνων!!

Unknown είπε...

Το ποδήλατο δεν χρειάζεται να είναι τόσο ακριβό σίγουρα, αλλά από την άλλη αν ορίσουμε ως κάτι οικολογικό ότι είναι πιο φιλικό στην αειφορο ανάπτυξη του πλανήτη μας είναι σίγουρα πιο οικολογικό από ένα αυτοκίνητο που κοστίζει 6000 ευρώ !!!
Εγώ θα σας πρότεινα να δείτε αυτό εδώ το link :
http://www.facebook.com/home.php#/pages/electrobike-/80484881682?ref=ts και www.electrobike.gr
πρόκειται για το ηλεκτρικό ποδήλατο που δεν κοστίζει τόσο πολύ και σου λύνει το θέμα της μετακίνησης!!!
Σας μιλάει ένας ευτυχής κάτοχος!!!!

Dimitris Giouzepas είπε...

"Αναστασία πόλη πλανεύτρα: αν δουλεύεις καθημερινά για ένα οκτάωρο ως κόπτης αχάτη όνυχα χρυσοπράσιου, ο μόχθος σου, που δίνει μορφή στην επιθυμία, παίρνει από την επιθυμία τη μορφή της, κι εσύ νομίζεις ότι έχεις κατακτήσει την Αναστασία ενώ δεν είσαι παρά ο σκλάβος της." Ίταλο Καλβίνο, Οι αόρατες πόλεις.
Δυστυχώς στην υπεραξία των αμοιβών κάποιας εργασίας αντιστοιχεί και η εργασία που την τροφοδοτεί προκειμένου να υπάρξει το ισοζύγιο παραγόμενων αγαθών και εργατοωρών, που ο δυτικός κόσμος αγνοεί ότι υπάρχει.
Και θα συμφωνήσω μαζί σου Γιώργο ότι τα περιβαλλοντικά προβλήματα δεν διορθώνονται με τη βελτίωση τη περιβαλλοντικής συμπεριφοράς των παραγόμενων προϊόντων, αλλά με τη μείωση των καταναλωτικών μας αναγκών.