Νοεμβρίου 07, 2008

χρωμάτων συνέχεια...

το χαρακτηριστικό και η συνθήκη


.
"Η αρχιτεκτονική είναι το επιδέξιο και θαυμαστό παιχνίδισμα των όγκων κάτω από το φως"
Le Corbusier

Με αφορμή ένα πρόσφατο σχόλιο σ' ένα παλαιότερο post, επανέρχομαι στο ζήτημα των χρωμάτων, με κάποιες σκέψεις επάνω στο στοχασμό του Ορέστη:
"Μια κόκκινη φεράρι συνεχίζει να είναι κόκκινη όταν την παρκάρεις στο γκαράζ και σβήσεις τα φώτα; Δηλαδή το χρώμα είναι χαρακτηριστικό ή ιδιότητα; Ή και τα 2; Το χρώμα υπάρχει; Ή υπάρχει γιατί υπάρχει το φως, όταν υπαρχει; "
.
Αγαπητέ Ορέστη
.
Ίσως αυτό να είναι το πιο ενδιαφέρον ερώτημα που έχει διατυπωθεί ποτέ στο blog... μια που αποτελεί λιγότερο ερώτημα και περισσότερο στοχασμό.
.
Μήπως τελικά πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό που αποδίδεται στην ύλη λόγω της ιδιότητάς της να ανακλά διαφορετικές συχνότητες του ηλιακού φάσματος;

Μήπως μια κόκκινη Ferrari κάτω από ένα διαφορετικό φάσμα ακτινοβολίας μπορεί να προβάλλει μωβ, πράσινη ή μπεζ (για να ανακαλέσω τη "γραφή" των αντικειμένων σε υπέρυθρο φιλμ)?

Και αν το χρώμα παύει να υφίσταται με την κατάργηση του φωτός, πού μπορεί άραγε να οφείλεται η ικανότητα των συναισθητικών ανθρώπων να αντιλαμβάνονται το χρώμα με την... αφή?

Μήπως απλά όταν παύει η συνθήκη (του φωτός) το χαρακτηριστικό (του χρώματος) εξακολουθεί, αλλά καθίσταται άνευ νοήματος?

Μήπως τελικά κάθε παύση συνθήκης καθιστά κάποιο ανάλογο χαρακτηριστικό άνευ νοήματος?
.
Και για να αναδιατυπώσω το ερώτημα: "Μια κόκκινη Ferrari συνεχίζει να είναι Ferrari όταν την παρκάρεις στο γκαράζ και σβήσεις τα φώτα?"
.

.
Με την ελπίδα της αφορμής για έναν καινούριο διάλογο...

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

agaphte mr. antikeimena...xairomai polu pou epitelous diabazw neo sou post!omologoumenws mas eixe leipsei h endiaferousa matia sou..sou stelnw tis kaluteres euxes mou gia mia nea arxh,me thn elpida oti eisai kala kai tha synexiseis dunamika!

antikeimena είπε...

σ' ευχαριστώ πολύ... ανώνυμε! [μήπως θα μπορούσες να δώσεις κι ένα όνομα για να έχουν ταυτότητα οι ευχές;]

museologist είπε...

Επιστροφή με ένα ωραίο ποστ και ένα δύσκολο ερώτημα.

Έγραψα και έσβησα δέκα φορές, αλλά καμιά "απάντηση" δεν με ικανοποίησε.

Μάλλον θα έλεγα ότι η ferrari εξακολουθεί να είναι κόκκινη όταν σβήσουν τα φώτα, διότι η εμπειρία και η μνήμη του χρώματός της δεν "σβήνει" όταν προσωρινά σβήσουν τα φώτα.

Ανώνυμος είπε...

www.arelis.gr
περιεχει σειρα αρθρων τεχνης για νεους ελληνες καλλιτεχνες

antikeimena είπε...

"εμπειρία" και "μνήμη"... μουσειολογική προσέγγιση! (και με βρίσκει σύμφωνο)

Καλωσόρισες museologist! Χαίρομαι που ξαναμαζευόμαστε σιγά-σιγά...

ampelofilosofos είπε...

Ως αμπελοφιλοσοφος δεν θα μπορούσα να μην φιλοσοφισω σε ένα τοσο γαργαλιστικό θέμα!
Λοιπον, το χρώμα είναι ένα οπτικό ερέθισμα που δημιουργείται από την αντανάκλαση ορισμένων φωτονίων. Αν το οπτικό ερέθισμα δεν κατέληγε σε σημεία του κεντρικού νευρικού συστήματος, θα ήταν ανευ νοήματος. 'Η αν υπήρχε κάποια διαταραχή, τότε θα είχε παραποιημένο νόημα. Δηλαδη, κάποιος που έχει αχρωματοψία θα μίλαγε για μια ...πράσινη Ferrari, και ο ταύρος με αχρωματοψία θα χρειαζόταν ένα πράσινο πανί!
Απο την στιγμή όμως που το ερέθισμα φτάσει στο κεντρικό νευρικό σύστημα, αποκτάει ένα κωδικό όνομα, και ένα συνθηματικό νοημα που σχετίζεται με τα λοιπά γνωστικο-πολιτιστικο-συναισθηματικά στοιχεία του κατόχου των ματιών.
Επομένος μια κόκκινη Ferrari, για τον παππου που δεν έχει δεί τίποτα άλλο από αγροτικό και τρακτέρ, είναι ένα άβολο κοκκινο αυτοκίνητο, που όταν σβήσουν τα φώτα, απλά πάυει να τον απασχολεί!

Χαίρομαι που ξεσκόνισες επιτέλους την ιστοσελίδα σου! Εκείνος ο πλάτανος, ωραίος δεν λεω, αλλά κόντευε να γίνει αιωνόβιος! Φιλια πολλά!

opn·· είπε...

Το παράδειγμα της φεράρι το έβαλα για να "πειράξω" το ανικείμενο, δεν πρέπει ομως να κολήσουμε σε αυτην. Το ερώτημα ισχυει για οποιοδήποτε αντικείμενο, ανθρωπο και ο,τι άλλο μπορεί να έχει χρώμα.
τώρα που το σκέυτομαι..τι ΔΕΝ έχει χρώμα;

μόνο ένα απόλυτα διαφανές γυαλί μου έρχεται στο νου. και σε αυτήν όμωσ την περίπτωση κοιτώντας προς το γυαλί..πάλι χρώματα θα συναντήσουμε καθως πίσω απο αυτό κάτι άλλο θα υπάρχει που δεν θα είναι γυαλί.

εκέι όμως έρχεται το σκοτάδι.
το σκοτάδι γιατί είναι μαύρο; το μαύρο είναι χρώμα.

ψιλαφώντας ένα κατσαβίδι στο σκοτάδι, καταλαβαίνουμε οτι είναι ένα κατσαβίδι λόγω της φόρμας του. Αλλά ακόμη δεν γνωρίζουμε με σιγουριά το χρώμα του.
Θα μπορούσαμε παρ' ολα αυτά να πούμε οτι είναι ένα μαύρο κατσαβίδι καθώς παρ' ολο που δεν βλέπουμε το περίγραμα της σιλουέτας του, το αντιλαμβανόμαστε στο χώρο, στα χέρια μας..σχεδόν το βλέπουμε αλλά όχι. Είναι μαύρο.

Νωμίζω οτι το μαύρο είναι το κλειδί όλων των ερωτήσεών μας.

opn·· είπε...

κάποιος να το ψάξει παρακαλώ, εγώ είμαι έκτος χρόνου.

(Αυτή η σχολή με έχει καταβροχθήσει, και ακόμη είμαι 1ο έτος.παναγιά μου τι έρχεται)

speira είπε...

"Μήπως απλά όταν παύει η συνθήκη (του φωτός) το χαρακτηριστικό (του χρώματος) εξακολουθεί, αλλά καθίσταται άνευ νοήματος?"
Μου θυμίζει το ερώτημα για το αν κανει θόρυβο ένα δέντρο όταν πεφτει στο δασος κ δεν ειναι κανεις εκει για να το ακουσει...
Καθόλου ανευ νοήματος δεν είναι το χρωμα με δεδομένη την παροδική απουσία φωτός. Το χρωμα έχει ταυτοποιηθεί με το αντικείμενο, (ειδικά στην συγκεκριμένη περίπτωση χρόνια υποστηρίζω ότι κόκκινο αυτοκίνητο=Ferrari, άντε και καμιά Alfa)τόσο ώστε να χαράσσεται η εικόνα του και χρωματικά ακόμα κ όταν παύουμε να το βλέπουμε.

Με μεγάλη χαρά σας ξαναβρίσκω αγαπητέ και ελπίζω να παρατείνετε την παραμονή σας.