Ιανουαρίου 10, 2007

το φως το αληθινόν



Φαίνεται πως η επέλαση του μεταμοντέρνου έχει βαλθεί να υποκαταστήσει κάθε έκφανση του είναι με το φαίνεσθαι. Έτσι, αν αυτό που αντικρίζετε στην εικόνα ενός αναμμένου κεριού είναι μια ζεστή πηγή φωτός που τρεμοπαίζει, η Philips έχει ετοιμάσει για σας ένα υποκατάστατο που σας απαλλάσσει από κάθε μειονέκτημα. Τα ηλεκτρικά κηροπήγια Aurelle κάνουν χρήση φωτιστικών πηγών LED, επιτρέποντάς σας να χαρείτε την ατμόσφαιρα των κεριών χωρίς τη ζέστη, το στάξιμο, τον καπνό και τη φωτιά. Είναι ασφαλή, ευέλικτα και φορητά, κατασκευάζονται από αμμοβολημένο γυαλί και τρεμοπαίζουν σαν αληθινά κεριά. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία ατμόσφαιρας ακόμη και σε εξωτερικούς χώρους αφού δεν επηρεάζονται από τον αέρα ή τη βροχή ενώ για τη λειτουργία τους, χρησιμοποιούν επαναφορτιζόμενες μπαταρίες διάρκειας 10 περίπου ωρών για κάθε φόρτιση.

.

Αν πάλι είστε από τους λίγους εναπομείναντες που εξακολουθούν να διακρίνουν στο φως των κεριών τη ζωντάνια, τον μυστικισμό και την ενέργεια ενός στοιχείου της φύσης, τα κεριά LED είναι τόσο κοντά στην έννοια της φωτιάς, όσο και η πισίνα πλάι στη θάλασσα ή ένα γαλάζιο ταβάνι στη θέση του ουρανού. Βέβαια, η απώλεια της αυθεντικότητας έχει και τα λειτουργικά της πλεονεκτήματα: λιγότερο λιωμένο κερί, λιγότεροι λεκέδες και μειωμένοι κίνδυνοι πυρκαγιάς, αφού το μόνο που κινδυνεύει να γίνει στάχτη είναι ο συμβολισμός και το περιεχόμενο κάποιων εννοιών όπως το άγιο φως και η ολυμπιακή φλόγα…

Επαναφορτίστε πριν το τάμα σας.

17 σχόλια:

almaro είπε...

Μα πιό πολύ απ'όλα, μ'ενοχλεί το τρεμούλιασμα της "φλόγας"! 'Υβρις!
Αν ήταν τόσο καλά μελετημένο ώστε να μειώνεται η ένταση φωτός του όταν το φυσάω, θα το παραδεχόμουνα.
Τότε θα αναγνώριζα πίσω από τη δημιουργία του, το πνεύμα ενός πορωμένου με την ιδέα ότι είναι ένας "μικρός θεός".
Θα ήθελα πάντως να μάθω τις πωλήσεις που κάνει το "κερί".

museologist είπε...

Να σου πω, καλή λύση για εξωτερικούς χώρους σχετικών μαγαζιών...

Καλή χρονιά!

Ανώνυμος είπε...

3η επίσκεψη και τελευταία για σήμερα,
αρμένηκη η βίζιτα!
Εμένα θα μου άρεζε να το φυσάς και να δυναμώνει. Να το κοιτάς και να μειώνεται. Να το κοιτάς άγρια και να σε ημερεύει.
Αλλά ως λιοντάρι, δεν έχω και πολλές επιλογές. Τρελαίνομαι για την ζωντανή φωτιά κι ας τσουρουφλίζομαι πότε πότε. Τρελαίνομαι για το κερί που ανάβω στην εκκλησία και τον καπνό του. Τρελαίνομαι με το ενδεχόμενο της πυρκαγιάς κι αφήνω πάντα αναμμένο το καντήλι όταν φεύγω από το σπίτι.
Άμυαλη, άμυαλη, το ξέρω, και αδιόρθωτη, το ξέρω, και δεν αγοράζω δεν αγοράζω το ηλεκτρικό κερί, γιατί είμαι και ολίγον οπισθοδρομική, φαίνεται;

antikeimena είπε...

Αν η αντίσταση στην αποκήρυξη όλων εκείνων των λεπτών αποχρώσεων της αυθεντικής εμπειρίας, καθώς και στην έκπτωση της ουσίας σε εικόνα είναι οπισθοδρομικότητα, τότε καλά κάνεις. Ήμουν σίγουρος ότι η ευαίσθητη ματιά σου θα ήταν πολύτιμη σ’ αυτό το μπλογκ. Κράτα άσβεστη αυτή τη φλόγα. Καλωσόρισες για μια ακόμη φορά!

museologist είπε...

Βασιλική μου θυμίζεις τους "ατάκτους" ή τους Ινδιάνους ταινιών Φαρ Ουέστ...χτυπάς εδώ και βρίσκεσαι ήδη αλλού...έφτασα μετά την επέλασή σου στο blog του antikeimena, αλλά όχι πολύ μετά, γιατί η σβησμένη φωτιά ακόμα καπνίζει και τα καρφωμένα βέλη ακόμα ταλαντώνονται...Καλώς τη δέχτηκες antikeimena...

By the way, antikeimena, τα αντικείμενα του blog σου με κατατρέχουν...σήμερα είδα στο Marks & Spencer την e-κορνίζα προς 99 αγγλικές λίρες...Φυσικά είπα (φωναχτά), "δεν σφάξανε"...(και από μέσα μου), θα περιμένω μέχρι να ξεφουσκώσουν...

Το ένα δε bodum ποτήρι έσπασε...όχι μόνο του φυσικά...Ώρα είναι τώρα να δω και στο supermarket απορρυπαντικό ρούχων "Αγάπη για το συνάνθρωπο"...

antikeimena είπε...

Μεγάλη ρέντα διακρίνω απόψε museologist!

Το ατυχές συμβάν με το bodum, ολοκληρώνει τουλάχιστον την αισθητηριακή εμπειρία. Πλύσιμο, πέσιμο ή τσακίρ κέφι?

Το "Αγάπη για το συνάνθρωπο" κυκλοφορεί μόνο από την telemarketing.

Φοβάμαι πως αν σε κατατρέχουν όλα τα αντικείμενα του blog, επιβεβαιώνεται για μια ακόμη φορά η ρήση πως "δεν υπάρχει αρνητική διαφήμιση".
Το αυτοκινητάκι της Αμελί που να σας το στείλουμε?

museologist είπε...

Γύρισα από Ελλάδα και η καλή μου μου είπε ότι το έσπασε...τώρα, πλύσιμο, πέσιμο, ή τσακίρ κέφι δεν ρώτησα...ελπίζω όχι το τελευταίο...!

Επειδή ξέρει πόσο μου άρεσε το ποτήρι, παρήγγειλε δύο καινούρια πριν έρθω, αλλά κατά λάθος στο μικρότερο μέγεθος (του καφέ), οπότε τώρα έχουμε γεμίσει ποτήρια bodum...μάστιγα!

Το αυτοκινητάκι παρακαλώ αγγλίας και ελλάδας γωνία, και αν γίνεται σε συσκευασία δώρου. Ευχαριστώ.

Ανώνυμος είπε...

Εμένα δεν με ενοχλεί το ηλεκτρικό κερί. Νομίζω ότι ο ηλεκτρισμός είναι μία από τις top ανακαλύψεις μας και οι εφαρμογές του μερικές από τις ωραιότερες εφευρέσεις μας- το σκέφτομαι κάθε φορά που κοιτάζω τα φώτα της πόλης από ψηλά. Ωραίο και το φεγγάρι, τα αστέρια και ο γαλαξίας. Αλλά ωραία και τα ηλεκτρικά μας φώτα (...αν και όχι τόσο το άσπρο φως των λαμπτήρων φθορίου). Εξάλλου , ο ηλεκτρισμός είναι 100% natural, τον κάνουν και τα ηλεκτρικά χέλια! Για να μη μιλήσω για τον βιοφωσφορισμό των πυγολαμπίδων! Για το καντήλι της Βασιλικής θα κρατηθώ και δεν θα πω τίποτα!

Ανώνυμος είπε...

Μα το ηλεκτρικό είναι υπέροχο πράγμα!
Καλησπέρα!
Κι επειδή εδώ και καιρό φιλοξενώ ένα αλβανάκι που οι γονείς του έφυγαν εκτάκτως στην Αλβανία κι αυτό το έξοχο ξέμεινε εδώ, καταστεναχωρέθηκα όταν γυρνώντας τις γιορτές από την πατρίδα του μας είπε πως με την εισοδο της Βουλγαρίας στην ΕΟΚ και το κλείσιμο του πυρηνικού της εργοστασίου, τώρα η Αλβανία έχει φοβερό πρόβλημα ηλεκτοδότησης. Τα Τύραννα δεν έχουν πέντε ώρες την μέρα ρεύμα, τα χωριά έχουν μόνο πέντε!!! Δηλαδή, ούτε κουζίνα, ούτε ψυγείο, ούτε φως, ούτε θέρμανση...
Το γλυκό μου κοιτούσε το αναμμένο κερί στο τραπέζι του φαγητού κι έλεγε: τα σιχαίνομαι τα κεριά, μ' αυτά διάβαζα μέσα στις γιορτές...

Εμείς τώρα έχουμε την πολυτέλεια να συζητούμε εκ του ασφαλούς καταπώς γουστάρουμε, καλή μου superdora!!!
Και αποδείχτηκες πράγματι πολύ φρόνιμη που δεν είπες τίποτα για το καντήλι μου.

Ο καπνός δεν φεύγει με τίποτα musiologist! Κάθεται όμορφα κι ωραία πάνω στους τοίχους των συνειδήσεών μας μέχρι την επόμενη πυρκαγιά. Καλώς όρισες και χαίρομαι για τη γνωριμία. Άσε που μ' αρέσουν τα σπασίματα. Αυτή είναι η δικαίωση της ύλης. Δεν μπορώ πια όλα αυτά τα υλικά που δεν παθαίνουν τίποτα και είναι αθάνατα. Ας μείνει κι ένα προνόμια της ψυχούλας μας, επιτέλους...

Ανώνυμος είπε...

Α, δεν παίζω, αίσχος! Μπήκα και σε διάβαζα τόση ώρα Musiologist και δεν μπορούσα να σου γράψω γιατί επιτρέπεις την είσοδο μόνο σε μπλογκάρηδες; Καλά κατάλαβα; Κι εγώ που είμαι πουλί πετούμενο χωρίς φωλιά δεν μπορώ να τιτιβίσω και μιλάς και για τον αγαπημένο μου Πρεζόδρομο, την γειτονιά μου; Εσύ χάνεις, τίποτα άλλο δεν θα πω ούτε θα καταχραστώ την φιλοξενία εδώ κι ας είναι φιλικο το σπίτι. Ν' αλλάξεις τρόπο εισόδου των σχολιαστών, ακούς; Εκτός κι αν είναι το σπίτι σου "μουσείο" και θέλει επιδειξη κάρτας ή εισητηρίου. Αστείο ήταν αυτό, εντάξει;
Έχεις ωραιότατο μπλογκ! -αν και όχι πολύ δημοκρατικό...

Ανώνυμος είπε...

Ε, τώρα δεν φταίω εγώ που θα τριτώσω!
Μπήκα και στη ΑΛμάρο κι εκεί τα ίδια.
Και λατρεύω τον Σαραμάγκου.
Τώρα όμως έγινα επιεικής, έτσι παθαίνω, δεν κρατάω θυμό σε κανέναν, δεν μπορώ. Οπότε τα Αντικείμενα θα κρατήσουν δικαίως την αποκλειστικότητα, να ζηλεύετε!
Είμαι μια other, τι να κάνω κι εγώ;

museologist είπε...

Πα, πα, πα, πα, τι είν'τούτο!!! Antikeimena, το blog σου πήρε φωτιά! Τελικά το αναμμένο καντήλι της Βασιλικής λαμπάδιασε... :-)

Το blog μου ήταν δημοκρατικότερο κάποτε, στις αγνές εποχές των blogs, όπου μαζεύαμε κρίνα από τους αγρούς και κοκκινίζαμε στο πρώτο σχόλιο...Μετά ανέλαβαν κάτι πονηρά προγραμματάκια που μοίραζαν δεξιά και αριστερά αδέσποτα σχόλια-διαφημίσεις από websites άνω των 18 και μου το κάνανε το blog να μην πω τι...οπότε αναγκάστηκα να απενεργοποιήσω τα anonymous comments.

Πάντως δεν χρειάζεται να έχεις blog για να αφήσεις comment. Απλά χρειάζεται να ανοίξεις ένα λογαριασμό στον blogger (username και password).

almaro είπε...

Βασιλική, χαίρομαι που σ'αρέσει η παρέα. Λυπάμαι που δεν φάνηκα φιλόξενη. Δεν ξέρω να το χειρίζομαι και πολύ καλά το σύστημα των Blogs. Τώρα όμως νομίζω τα κατάφερα να "ανοίξω" το blog μου σε όλους. Άλλαξα τα settings. Γράψε μου ό,τι θέλεις! Μ'αρέσουν οι others!
Αν δεν μπορέσεις πές το μου. Θέλω κουβεντούλα

antikeimena είπε...

Καλωσόρισες Superdora!

Δε διαφωνώ με το θαυμασμό και τις επισημάνσεις σου για τον ηλεκτρισμό εν γένει. Δίπλα μάλιστα στα ηλεκτρικά χέλια (???) και τον βιοφωσφορισμό των πυγολαμπίδων θα προσέθετα και τις ηλεκτρικές εκκενώσεις του νευρικού μας συστήματος, χάρη στις οποίες σκεφτόμαστε και ανταλλάσσουμε απόψεις αυτή τη στιγμή.

Όμως, παρότι 100% natural όπως γράφεις, ο ηλεκτρισμός του δικτύου που καταναλώνουμε δεν παράγεται πάντα και με τόσο... αβλαβείς διαδικασίες (βλέπε -τρόπος του λέγειν βέβαια- την Πτολεμαϊδα).
Στο πλαίσιο αυτό, δε βλέπω το λόγο να αντικαταστήσουμε το κερί που παράγει ενέργεια με κάτι που καταναλώνει ενέργεια για να παράγει φως.

Επικροτώ πολλές από τις εφαρμογές του ηλεκτρισμού. Απλά δε βρίσκω το λόγο της συγκεκριμένης. Θα το δεχόμουν ίσως ως ένα φωτιστικό που παράγει αυτό το είδος φωτός, αλλά το να προωθείται ως "ηλεκτρικό κερί" μου φαίνεται αστείο. Η φλόγα του κεριού είναι συνδεδεμένη με πλήθος άλλων εννοιών, συνηθειών και φαινομένων.

Περιμένω περισσότερα γι' αυτά τα ηλεκτρικά χέλια (δεν πιστεύω να είναι της Philips...) :)))

Ανώνυμος είπε...

Καλώς σας βρήκα, αν και ο λόγος που μπήκα ήταν για να κάνω εκείνα τα print screen.
Έπειτα έγραψα κάτιτις για να σπάσω τη συναινετική μονοτονία των σχολίων... Και να ασκήσω το δικαίωμα στην πολυτέλεια της εκ του ασφαλούς συζήτησης!
Περί Πτολεμαϊδας: καταλαβαίνω ότι αυτό που σε ενοχλεί είναι η μίμηση, το κερί μαϊμού, αλλά μη μου τη βγαίνεις οικολογικά! Δεν έχω τα φόντα να ανοίξω συζήτηση περί θερμοδυναμικής...

Ανώνυμος είπε...

Μα τι άλλο είναι ένα κερί? Φωτιά, φλόγα! Να περνάς το δάχτυλο απο μέσα να δεις αν θα καεί. Να φοβάσαι μη σου σβήσει από τον αέρα και να το προστατεύεις με τη χούφτα σου...

Ανώνυμος είπε...

Φαντάσου όμως να έχει ξελιγωθεί η μπαταρία και να ψάχνεις με αγωνία τα συρτάρια ή να θυσιάζεις το ξυπνητήρι σου (θα ταιριάζουν άραγε οι μπαταρίες;;) για να μη σβήσει το LEDακι...