Αυγούστου 27, 2006

πάμε Βαγδάτη;

Χρηματοκιβώτιο σε ρόδες, ταξί της Βαγδάτης, ή σταθμός πολυμέσων του MTV? Και τα τρία, ή κατά την Ford ένα αυτοκίνητο... πόλης. Με μήκος μικρότερο από 4 μέτρα, θωρακισμένες πόρτες, κλειδαριές με συνδυασμό ασφαλείας, παράθυρα-πολεμίστρες, αλεξίσφαιρα στόρια, αλλά και ένα φιλόξενο εσωτερικό με οθόνη πολυμέσων 45 ιντσών στο πίσω μέρος, το SYNus (SYN=synthesis + u=urban + s=sanctuary) είναι η απάντηση της Αμερικής στις κρίσεις τρομοφοβίας των πολιτών της.

Τα πίσω καθίσματα αναδιπλώνονται, τα μπροστά περιστρέφονται προς τα πίσω και ιδού η προσωπική σας αίθουσα προβολής. Χαρείτε τα δελτία ειδήσεων παρκαρισμένοι στο κέντρο των εξελίξεων. Οι εξωτερικές εχθροπραξίες δεν πρόκειται να σας ενοχλήσουν...

Ακουμπήστε το όπλο σας στα πίσω παράθυρα και πάρτε μέρος στις εξελίξεις. Οι κλειδαριές με αριθμητικό συνδυασμό και περιστρεφόμενο μοχλό εγγυώνται να κρατήσουν μακριά τρομοκράτες και γιους που εποφθαλμιούν το αυτοκίνητο για τη βραδυνή τους έξοδο (sic!).

Αυγούστου 23, 2006

διακοπές για... ανασφαλείς


Όσοι είδαν την πρόσφατη ταινία επιστημονικής φαντασίας "το Νησί", θα θυμούνται το ταχύπλοο σκάφος που εμφανίζονταν επίμονα στα όνειρα του πρωταγωνιστή. Τα περισσότερα μέσα μεταφοράς που βλέπουμε στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας σχεδιάζονται ειδικά γι' αυτόν το σκοπό. Δε συμβαίνει όμως το ίδιο με το σκάφος αυτό! Το Wally Power 118 είναι ένα σκάφος υπαρκτό, παρότι η εικόνα του είναι αρκετά φουτουριστική ακόμη και με τα δεδομένα του μέλλοντος.


Η ξεχωριστή του σχεδίαση διακρίνεται για την επιθετική της αισθητική. Οι έντονες ακμές και το δυναμικό του σχήμα θυμίζουν το αμερικανικό βομβαρδιστικό Stealth. Η υιοθέτηση αυτής της φόρμας αντικατοπτρίζει το κοινό αίσθημα ανασφάλειας των καιρών μας. Η φιλικότητα και ζεστασιά που περιμένει κανείς από ένα σκάφος αναψυχής, θυσιάζονται για χάρη ενός σχήματος που εμπνέει ασφάλεια στον σύγχρονο, απλό, καθημερινό... κροίσο.


Στη λιτή τραπεζαρία του καταστρώματος μπορείτε να χαλαρώσετε, έχοντας πρώτα εξολοθρεύσει όσους απείλησαν εσάς και τις διακοπές σας (η πρωταγωνίστρια δεν περιλαμβάνεται στον εξοπλισμό)

κουίζ



Συχνά, το να μαντέψεις τη χρησιμότητα ενός αντικειμένου απαιτεί περισσότερη φαντασία απ' ότι για να το επινοήσεις. Μπορείτε να φανταστείτε τη χρήση του αντικειμένου στη φωτογραφία?

(απαντήστε στο link "comments")

H απάντηση: πιαστράκια για κάλτσες. Οι κάλτσες πιάνονται στα δύο άκρα, ώστε να μη χάσουν το... ταίρι τους κατά το πλύσιμο και το άπλωμα. Τέρμα οι χρονοβόρες αναζητήσεις του ζεύγους.

Αυγούστου 22, 2006

τα μέσα του... μέσου

(ή τα ΜΜΕ του μέσου πολίτη)



Τα πρώτα σημάδια μιας κουλτούρας που εκλείπει έχουν αρχίσει να εμφανίζουν εδώ και καιρό τα κρατικά κανάλια. Μετά από μια χρόνια περίοδο αναζητήσεων, τα τρία τηλεοπτικά κανάλια της ΕΡΤ είχαν προσδιορίσει ένα προφίλ ικανό να σταθεί με αξιοπρέπεια απέναντι στο θλιβερό τηλεοπτικό τοπίο της ιδιωτικής τηλεόρασης. Μπροστά στο απογοητευτικό θέαμα μιας μαζικής κουλτούρας προσαρμοσμένης στις προσληπτικές ικανότητες του μέσου όρου (περιττεύει να αναφερθώ εκτενώς στο πρόγραμμα των ιδιωτικών καναλιών), τα κρατικά κανάλια είχαν αρχίσαν να διαφαίνονται ως θεματοφύλακες ενός πολιτισμού που πάλευε να διασωθεί. Φαίνεται όμως, πως ο δρόμος της εναλλακτικής τηλεόρασης για ένα κοινό που αντιστέκεται στα σύγχρονα πρότυπα λαϊκής κατανάλωσης δεν ικανοποιούσε το κακώς νοούμενο αίσθημα "δημοκρατικοποίησης". Μιας "δημοκρατικοποίησης" που τείνει να εξισώσει κάθε έκφανση πολιτισμού με έναν μέσο (και στην πραγματικότητα χαμηλό) όρο, στο όνομα ερεθισμάτων που πρέπει να είναι εύληπτα από όλους.
Έτσι, η ΕΡΤ δεν άργησε να στραφεί "δημοκρατικά" προς τα βραζιλιάνικα σήριαλ (επιστροφή στους κώδικες αξιών εποχών -φοβάμαι και καθεστώτων- που πιστεύαμε πως έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί), την αμετροέπεια και καταστροφολογία στην ενημέρωση (μη σταθούμε και παραπίσω από τους συναδέλφους των ιδιωτικών μέσων) και βέβαια το νεότερο παράδειγμα αμερικανόφερτων εκπομπών που αναλαμβάνουν να ξαναθέσουν στον ορθό δρόμο κάθε επαναστάτη που τολμά να πιστεύει σε "επικίνδυνα ιδεολογήματα" όπως το δικαίωμα στην ιδιαιτερότητα. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην ιδιαιτερότητα των τηλεοπτικών προτιμήσεων, αλλά και στις πρωτογενείς ιδιαιτερότητες του ίδιου του ανθρωπίνου σώματος. Έτσι, αν η μύτη σας ξεπερνά το μέσο όρο (όχι από άποψη σνομπισμού - αυτός είναι θεμιτός), τότε μια σειρά αμερικανών χειρουργών αναλαμβάνει να διορθώσει το λάθος. Αν έχετε παραμείνει "μαλλιάς και μηχανόβιος", η ίδια ομάδα θα αποκαταστήσει το προφίλ σας σε σχέση με την "ορθή" εικόνα του καλοχτενισμένου ευπρεπούς πολίτη με τη χωρίστρα στο πλάι, το δερμάτινο μπουφάν και το κόντρα ξύρισμα, που ακούει Air Supply στο οικογενειακό του Toyota. Ασφαλώς, η διάσημη ομάδα χειρουργών της εκπομπής "Ριζική Αναμόρφωση", αναλαμβάνει να συμμορφώσει ένα πλήθος ακόμη από ατίθασα χαρακτηριστικά όπως το μέγεθος και ύψος του στήθους, την επιφάνεια του δέρματος, τα χαρακτηριστικά του προσώπου και ό,τι άλλο τολμά να υπαινίσσεται κάποια ιδιαιτερότητα που άναρχα ξεφεύγει από την κρατούσα εικόνα του φυσιολογικού. Και βέβαια, να προβάλλει περίτρανα το θεάρεστο έργο της με εικόνες ανθρώπων που αναλώνονται σε λυγμούς ευγνωμοσύνης προς τους θεούς της χειρουργικής ομογενοποίησης.
Και εκεί που θα περίμενε κανείς να δεί το σύμβολο της ιδιωτικής προσφοράς στο βωμό της τηλεοπτικής κουλτούρας (το σηματάκι του καναλιού στην πάνω γωνία της οθόνης δηλαδή), αντικρύζει με απογοήτευση και τρόμο, το logo της... ΕΡΤ. Με άλλα λόγια, αν τολμήσαμε προς στιγμή να απατηθούμε ότι τα κανάλια που πληρώνουμε θα έστεκαν στο ύψος ενός πολιτισμού που ονειρευόμαστε, η αλήθεια έρχεται να μας θυμίσει πως δεν αξίζουμε τίποτα περισσότερο από σκυλάδικα, κοσμικές στήλες, τηλεοπτικούς ψυχαναλυτές, κράχτες των ειδήσεων και βέβαια χειρούργους που θα μας συμμορφώσουν με τα πρότυπα ομορφιάς. Αυτή λοιπόν είναι η επίσημη στάση της κρατικής τηλεόρασης απέναντι στο ζήτημα των μέσων - να γίνουμε όλοι μέσοι. Να πειστούμε πως η λύση στην αρνητική μας αύρα είναι η στραβή μας οδοντοστοιχία. Να βεβαιωθούμε πως η ευτυχία, η καλλιέργεια και προσωπική ανάπτυξη αρχίζουν και τελειώνουν στο νυστέρι της "ριζικής αναμόρφωσης". Ζήτω λοιπόν η οπτική μας ομογενοποίηση. Ζήτω η πνευματική και διανοητική μας ομογενοποίηση. Και βέβαια ζήτω η ιδεολογική και τηλεοπτική μας ομογενοποίηση.
Δεν θα πω κάτι καινούριο αν ισχυριστώ ότι έχουμε την τηλεόραση που μας αξίζει. Μπράβο στην ΕΡΤ που ξαναγύρισε στο μαντρί της λαϊκής -ή μάλλον λαϊκίστικης- κουλτούρας... Μήπως ήρθε η ώρα να συνειδητοποίησουμε πως οι εναλλακτικοί είμαστε πολλοί και άρα δεν είμαστε και τόσο "εναλλακτικοί"?

Αυγούστου 19, 2006

αντικείμενα



Αυτή είναι η πρώτη δοκιμή για τη δημιουργία ενός blog με θέμα τα βιομηχανικά αντικείμενα, το σχεδιασμό αλλά και τον ευρύτερο ρόλο τους στο σύγχρονο πολιτισμό.